Zofia Kossak-Szczucka (1889-1968) była wybitną polską pisarką, publicystką i działaczką społeczną. Urodziła się w rosyjskim zaborze, w rodzinie zasłużonych dla polskiej kultury. Już w młodym wieku wykazywała talent literacki, a jej pierwsze opowiadania pojawiły się w prasie jeszcze przed I wojną światową.

W czasie II wojny światowej Kossak-Szczucka była aktywna w polskim ruchu oporu. Była jednym z założycieli tajnej organizacji „Front Odrodzenia Polski”, której celem było ratowanie Żydów oraz organizowanie pomocy dla uchodźców. Jej działalność humanitarna, w tym udział w akcjach pomocy dla Żydów, była niezwykle odważna i narażała ją na niebezpieczeństwo ze strony nazistowskich władz okupacyjnych.

Jako pisarka, Zofia Kossak-Szczucka zyskała rozgłos dzięki swoim powieściom, w których poruszała tematykę społeczną i polityczną. Jej najsłynniejszym dziełem jest powieść „Krzyżowcy”, opowiadająca o działalności polskiego podziemia w czasie II wojny światowej. Kossak-Szczucka angażowała się także w działalność publicystyczną, broniąc wartości patriotycznych i chrześcijańskich oraz krytykując systemy totalitarne.

Po wojnie, pomimo represji ze strony komunistycznych władz, kontynuowała swoją działalność literacką i społeczną, pozostając wierną swoim ideałom.