Powstanie Warszawskie, które wybuchło 1 sierpnia 1944 roku, było największym zrywem zbrojnym polskiego podziemia antyhitlerowskiego podczas II wojny światowej. Jego głównym celem było wyzwolenie stolicy spod niemieckiej okupacji oraz ustanowienie w niej polskiej administracji przed wkroczeniem Armii Czerwonej.

Powstanie zostało zaplanowane przez polskie podziemie, głównie Armii Krajowej, w oczekiwaniu na zbliżające się wojska sowieckie. Jednakże, pomimo początkowych sukcesów, brak wsparcia ze strony aliantów zachodnich i sowieckich, a także zdrada ze strony Stalina, który zatrzymał postępy Armii Czerwonej przed Warszawą, doprowadził do klęski powstania.

Walki toczyły się przez 63 dni, a mieszkańcy Warszawy, wspierani przez żołnierzy powstańczych, stawiali zacięty opór niemieckim oddziałom. Niemcy odpowiedzieli brutalną represją, prowadząc masowe egzekucje, paląc budynki i mieszkania, oraz wysiedlając ludność cywilną.

Powstanie Warszawskie zakończyło się 2 października 1944 roku kapitulacją powstańców. Było to tragiczne wydarzenie, które spowodowało ogromne zniszczenia w Warszawie oraz śmierć około 200 tysięcy ludzi, zarówno walczących, jak i cywilów. Pomimo klęski, Powstanie Warszawskie jest symbolem bohaterstwa i niezłomności polskiego narodu w walce o wolność i niepodległość.