Heinrich Friedrich Reinefarth (ur. 26 grudnia 1900, zm. 7 maja 1979) był niemieckim prawnikiem, oficerem SS oraz politykiem nazistowskim, znany głównie z brutalności w działaniach podczas II wojny światowej.

Reinefarth wstąpił do NSDAP (Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotników) oraz SS (Schutzstaffel) w 1933 roku, gdzie szybko awansował na wysokie stanowiska. W czasie wojny pełnił różne funkcje administracyjne w Polsce okupowanej przez Niemców. Był m.in. komendantem miasta Włocławek i Elbląg oraz pełnił funkcję dowódcy jednostek SS w powstaniu warszawskim w 1944 roku.

Reinefarth był odpowiedzialny za brutalne represje wobec ludności polskiej, w tym za liczne masakry i zbrodnie wojenne, w tym m.in. masakrę mieszkańców Włocławka oraz udział w pacyfikacji powstania warszawskiego, w trakcie którego popełniono liczne zbrodnie przeciwko ludności cywilnej, w tym palenie domów i egzekucje.

Po wojnie Reinefarth uniknął długotrwałego więzienia dzięki temu, że uzyskał immunitet jako oficer wojskowy i polityk. Pracował jako prawnik i polityk w Republice Federalnej Niemiec, co wywołało kontrowersje wśród społeczeństwa polskiego i międzynarodowej społeczności. Heinrich Friedrich Reinefarth zmarł 7 maja 1979 roku. Jego działania w czasie wojny oraz brak pociągnięcia go do odpowiedzialności są nadal przedmiotem debat historycznych i moralnych.