I Wojna Światowa, która trwała od 1914 do 1918 roku, była globalnym konfliktem, w którym główne mocarstwa świata zostały podzielone na dwie przeciwstawne koalicje: Państwa Ententy (głównie Francja, Wielka Brytania, Rosja, a później także Stany Zjednoczone i Włochy) oraz Państwa Centralne (głównie Niemcy, Austro-Węgry, Imperium Osmańskie i Bułgaria).

Konflikt ten był rezultatem wielu złożonych przyczyn, wśród których znalazły się rywalizacja imperialistyczna, wyścig zbrojeń, narodowe dążenia do niepodległości, a także sieć sojuszy i traktatów obronnych, które zobowiązywały państwa do wsparcia swoich sojuszników w przypadku wojny. Bezpośrednią iskrą, która zapoczątkowała konflikt, było zamordowanie arcyksięcia Franciszka Ferdynanda z Austro-Węgier w Sarajewie w 1914 roku przez serbskiego nacjonalistę.

I Wojna Światowa wprowadziła na szeroką skalę nowoczesną wojnę pozycyjną, charakteryzującą się okopami i masowym użyciem artylerii, co doprowadziło do ogromnych strat ludzkich i materialnych po obu stronach konfliktu. Wojna ta była również świadkiem pierwszego masowego użycia broni chemicznej, czołgów oraz walk powietrznych.

Konflikt zakończył się serią porozumień pokojowych, z których najważniejszym był Traktat Wersalski z 1919 roku. Traktat ten nałożył surowe kary na Niemcy, w tym ogromne reparacje wojenne, utratę terytoriów oraz ograniczenia wojskowe, co przyczyniło się do długotrwałych napięć w Europie i ostatecznie do wybuchu II Wojny Światowej. I Wojna Światowa zasadniczo zmieniła polityczny i społeczny krajobraz Europy, doprowadzając do upadku imperiów i przesuwając granice państw.