Działalność systemu komunistycznego w Polsce rozpoczęła się po II wojnie światowej, gdy Polska znalazła się pod wpływem Związku Radzieckiego. Charakteryzował się on jednopartyjnym reżimem politycznym, kontrolą państwową nad gospodarką, cenzurą, represjami wobec opozycji oraz ingerencją w życie codzienne obywateli.

Stalinowski reżim w Polsce doprowadził do kolektywizacji rolnictwa, nacjonalizacji przemysłu oraz ograniczenia wolności słowa, zgromadzeń i przekonań. Represje wobec opozycji politycznej, związanej z tzw. „dekadenckim burżuazyjnym nacjonalizmem”, prowadziły do aresztowań, represji i wygnania osób sprzeciwiających się komunistycznemu reżimowi.

Stan wojenny w Polsce został ogłoszony 13 grudnia 1981 roku przez ówczesnego przywódcę komunistycznego, generała Wojciecha Jaruzelskiego, w odpowiedzi na narastający kryzys polityczny i społeczny wywołany przez działania opozycji antykomunistycznej, zwłaszcza przez Solidarność. Stan wojenny był de facto wprowadzeniem dyktatury wojskowej, w wyniku czego zawieszono konstytucję, zatrzymano liderów opozycji, a prawa obywatelskie zostały ograniczone. Stan wojenny trwał do lipca 1983 roku, jednak represje wobec opozycji kontynuowano również po jego zniesieniu.